Eleonora Harendarska

Kobieta podtrzymując dłonią brodę patrzy w obiektyw

Absolwentka Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od początku swej pracy zawodowej związana z bydgoską Filharmonią, gdzie przygotowywała pierwsze oraz kolejne edycje Międzynarodowego Festiwalu i Kongresu Muzykologicznego Musica Antiqua Europae Orientalis. Od 1979 kierownik artystyczny Bydgoskich Festiwali Muzycznych. W 1989 powołana na stanowisko zastępcy dyrektora Filharmonii Pomorskiej do spraw Bydgoskich Festiwali Muzycznych, w 1990 – na stanowisko dyrektora artystycznego, w 1991 – dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Pomorskiej.

W ciągu swej wieloletniej pracy E. Harendarska systematycznie budowała europejski wizerunek Filharmonii Pomorskiej, której nadano tytuł Ambasadora Kultury oraz położyła wiele zasług w rozwój kultury muzycznej Bydgoszczy i Regionu.

E. Harendarska pozyskała dla etatowych zespołów FP światowej sławy dyrygentów z kraju i zza granicy, utrzymała zmieniającą swój repertuar Capellę Bydgostiensis, poszerzyła ofertę artystyczną o nowe formy (m.in. spotkania z mistrzami pióra, koncerty uniwersyteckie). Powołała działające przy FP Kluby Przyjaciół Filharmonii i Młodego Melomana, wprowadziła innowacje organizacyjne (zniżki dla bezrobotnych, osób niepełnosprawnych i ich opiekunów, seniorów 70+, akcje wspierające rodziny wielodzietne, programy Kultury Dostępnej, Majówki z Kulturą, otwarte dla publiczności próby generalne).

Duży nacisk dyrektor Harendarska kładła na działania edukacyjne i upowszechnieniowe w dziedzinie kultury muzycznej zarówno wśród dzieci, młodzieży, jak również wśród dorosłych i seniorów. Innowacyjną i pionierską na skalę kraju inicjatywą organizowaną od 2008 roku był cykl koncertów „Od brzuszka do uszka maluszka” dla kobiet w ciąży, niemowląt i małych dzieci do 2 roku życia. Projekt ten został dofinansowany w 2010 ze środków programu „Edukacja+” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

E. Harendarska zainicjowała wiele ważnych wydarzeń artystycznych, naukowych i społecznych, jak np.: nawiązanie stałej, długoletniej współpracy z Chórem Berliner Cappella oraz Chórami Singakademie (Frankfurt), kontakty z Filharmonią w Kaliningradzie; wspólna realizacja projektów z Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, Stowarzyszeniem Ludwiga van Beethovena Elżbiety Pendereckiej (Wielkanocne Festiwale Ludwiga van Beethovena); nawiązanie wieloletnich, owocnych kontaktów z ośrodkami muzycznymi i uniwersyteckimi polskimi, w Europie, USA i Izraelu; rozwijanie i popularyzowanie twórczości artystów Regionu, poprzez ścisłą współpracę z: Państwowym Zespołem Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy, Akademią Muzyczną im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Chórem Akademickim Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Chórem Akademickim oraz Chórem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Chórem Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, Chórem „Astrolabium” Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu, Operą Nova w Bydgoszczy, Towarzystwem Muzycznym im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy (Międzynarodowe Konkursy Pianistyczne im. I.J. Paderewskiego), Muzeum Okręgowym im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum im. ks. dra W. Łęgi w Grudziądzu, Dworem Artusa w Toruniu, Pałacem w Lubostroniu, Urzędem Miejskim w Ciechocinku (cykl koncertów w Teatrze Letnim w Ciechocinku), Urzędem Miejskim, Fundacją im. Krzywdów i Bieńków i Parafią Świętej Jadwigi w Nieszawie (cykl „Koncertów na wodzie”), Urzędem Miasta w Gniewkowie, Centrum Kultury i Sztuki w Sępólnie Krajeńskim, Ośrodkiem Chopinowskim w Szafarni, Domem Kultury w Tucholi oraz współpraca z Hospicjum im. ks. J. Popiełuszki w Bydgoszczy, Domem Sue Ryder w Bydgoszczy, i inne. Z inicjatywy Dyrektor Harendarskiej odkrywano unikatowe zabytki sakralne Regionu jako miejsc koncertowych w celu prezentacji muzyki (systematyczna współpraca m.in. z parafiami w Toruniu, Chełmnie, Chełmży, Grudziądzu, Kościelcu, Koronowie, Kruszwicy, Strzelnie, Gąsawie).

Eleonora Harendarska zainicjowała i zabiegała o współprowadzenie bydgoskiej Filharmonii przez Ministra Kultury. W dniu 1 października 2005 jej starania zakończyły się podpisaniem umowy. Jest pomysłodawczynią Roku Paderewskiego, uroczystych obchodów rocznicy powrotu Bydgoszczy do Macierzy oraz celebrowania Międzynarodowego Dnia Muzyki, na wzór wieloletniej tradycji świętowania Dnia Teatru; była także inicjatorką reedycji na CD nagrań I.J. Paderewskiego, zarejestrowanych w 1906 na wałkach pianolowych, której dokonano w Muzeum Automatów Muzycznych w Szwajcarii. Ponadto była wieloletnim członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków w Warszawie, w latach 1989–1991 przewodnicząca Bydgoskiej Rady Charytatywnej. Członek Rady Fundacji na rzecz utworzenia Uniwersytetu w Bydgoszczy, członek założyciel i pierwsza przewodnicząca Konferencji Dyrektorów Polskich Filharmonii i Orkiestr Symfonicznych, członek prezydium Polskiej Rady Muzyki. W latach 1995–2006 przewodnicząca Kapituły Nagród Artystycznych Prezydenta Bydgoszczy. Powołana przez Ministra Kultury i dziedzictwa narodowego do jury konkursu Mecenas Kultury 2001 i 2005, reprezentowała także Ministra Kultury w Regionalnym Komitecie Sterującym. Stypendystka Departamentu Stanu USA dla wyróżniających się dyrektorów instytucji artystycznych (1994). Członek zespołu powołanego przez Prezydenta RP do opracowania Karty Kultury Polskiej.

Eleonora Harendarska w latach 80. była przewodniczącą Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” FP, w stanie wojennym była dwukrotnie aresztowana za działalność w strukturach podziemnej „Solidarności”. Była wielokrotnie honorowana nagrodami i odznaczeniami: Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, liczne wyróżnienia Ministra Kultury, m.in.: Złoty Medal Gloria Artis oraz medal za promocję muzyki polskiej w kraju i za granicą, miejskimi (Medal Kazimierza Wielkiego, Nagroda Artystyczna za rok 2003) a także wojewódzkie medale; za szczególny wkład w rozwój kultury chrześcijańskiej – medal „Civitatis Bidgosce”; nagroda „Allianz” w Kategorii Kultura – Srebrna Nike; tytuły: „Bydgoszczanin Roku 1996”; Ambasador Regionu” – 2000, w 2008 – nagroda Prezydenta Bydgoszczy, tzw. „Laur Szwalbego” „za szczególne osiągnięcia, które przysporzyły Bydgoszczy znaczenia na arenie krajowej i międzynarodowej”, medal Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis w 2009; nagroda w dziedzinie kultury X. edycji Konkursu o Nagrody Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego (2010), nagroda Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego „za całokształt działalności organizacyjnej, z racji wieloletniej pracy zawodowej, twórczej i pełnej inwencji działalności w dziedzinie kultury, sławiącej województwo kujawsko-pomorskie w kraju i za granicą” (2011), Medal Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków za zasługi dla muzyki polskiej (2013). W listopadzie 2013 złożyła swój podpis w Bydgoskiej Alei Autografów na ulicy Długiej – władze miasta wyróżniają w ten sposób osoby, które są szczególnie zasłużone dla Bydgoszczy. Została uhonorowana Nagrodą im. Klemensa Janickiego (nagroda powstała z inicjatywy Jana Góreca-Rosińskiego) oraz w 2015 Medalem Jerzego Sulimy-Kamińskiego (medal ma charakter honorowy i jest emblematem wysokiej jakości osiągnięć artystycznych, naukowych i kulturowych regionu kujawsko-pomorskiego). W kwietniu 2015 Sejmik Województwa Kujawsko-Pomorskiego podjął uchwałę o przyznaniu Eleonorze Harendarskiej Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Kujawsko-Pomorskiego, a 2 września 2015 Rada Miasta Bydgoszczy nadała tytuł „Honorowego Obywatela Bydgoszczy”.

W 2015 Eleonora Harendarska obchodziła Jubileusz 50-lecia pracy w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy oraz 25 lat piastowania funkcji dyrektora FP. Z dniem 1 września 2015 przeszła na emeryturę. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy, z dnia 9 lutego 2017 została odznaczona KRZYŻEM WOLNOŚCI I SOLIDARNOŚCI.

Bilety 24